Zagreb met twee bijzondere musea

Op de camping van Zadar realiseren we ons dat de afgelopen nacht zeer hoogstwaarschijnlijk de laatste kampeernacht van onze reis is geweest. We gaan nu het Europese binnenland indraaien. Dat betekent lagere temperaturen, waardoor het te koud gaat worden om nog in de tent te bivakkeren. 

Ik zal het echt gaan missen. Het doorbrengen van de nacht in de open lucht  -  wat slapen in een tent toch feitelijk wel is  -  bevalt me uitstekend. Bovendien slaap ik op het dikke luchtmatras dat we hebben, meestal veel beter dan op de bedden die we onderweg troffen. Kortom, dat is inleveren geblazen.

Maar dat is niet anders. En het heeft geen zin om me druk te maken over zaken waar ik toch niets aan kan veranderen. Dus dat doe ik dan ook maar niet.

Dorine heeft hier op de camping nog een laatste was gedraaid. Van die taak is ze op reis nu ook verder verlost. 

Hoogste tijd om op te stomen richting Zagreb, de hoofdstad van Kroatië. Onderweg gaat de snelweg door een nationaal park. 

Het bezoeken van dit soort parken is tegenwoordig ook al geen lolletje meer. Van medekampeerders hoorden we dat je dan tegenwoordig bumper aan bumper moet rijden. Er zijn simpelweg teveel toeristen .....

In Zagreb hebben we een appartement geboekt in een plezierig stukje stad. Voor het station ligt een groot park. 

En daar ligt ons appartementengebouw aan. Het bevindt zich op loopafstand van het centrum. Mooi meegenomen.

Gewoontegetrouw doen we op de dag van aankomst niet veel meer dan een beetje de omgeving verkennen en ergens in de buurt een hapje eten. 

De volgende ochtend gaan we het centrum van Zagreb opzoeken. Het is een plezierig aandoende en interessante stad. Niet echt een historisch centrum. Daarvoor staan er teveel recht toe recht aan-gebouwen tussen alle traditie door.  Maar er blijft toch genoeg te zien en te bewonderen.

Wat ons verbaast is dat in het oude stadsgedeelte de straatnamen ook in het Duits worden weergegeven. Er zal een historische reden voor zijn. Maar die kennen we niet.

Zagreb kent een groot aantal musea. Maar er zijn er twee die onze speciale aandacht trekken. De eerste is het Museum der Illusies. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik de meeste zinsbegoochelingen al kende vanuit de psychologiestudie. Maar toch blijft het elke keer weer leuk en verrassend om ze tegen te komen.

Ben ik op reis gegroeid of is Dorine gekrompen?

Zie je ze draaien?

Dozef!

Een lenige oma.

Nee, we rijden geen scheve schaats.

Duizend Dorines.

Was dit nog echt voor de fun, het tweede museum waar we heen gaan, lijkt andere koek. Het museum van de verbroken relaties! Wat moet ik me daar nu in s'hemelsnaam bij voorstellen?

Nou, daar komen we wel achter! Kijk, iedereen die mijn loggers leest, zal beamen dat ik van verhalen houd. In dit museum loop ik tegen stories aan die me ontroeren, verbazen, doen schateren of me verdriet doen.

In ieder geval maak ik daarom graag ruimte voor wat ik hier allemaal tegenkom. Althans een kleine bloemlezing daaruit. Het is uit het leven gegrepen en zeer de moeite waard om er kennis van te nemen. Lezen dus! Er is steeds sprake van een combinatie van een object en een verhaal.

En dit was dus nog maar een bescheiden greep uit de totale collectie.

Ja, dit museum maakt het bezoek aan Zagreb voor ons toch wel heel bijzonder. Het leven heeft meer verhalen te vertellen dan ik kan verzinnen. En dan voel ik mij even heel klein worden.

Morgen wordt het weer kilometers vreten richting Nederland. Op naar Salzburg!