Warschau
16 augustus 2019 - Warschau, Polen
Na de prettige dagen in Vilnius is Warschau aan de beurt. Dat ligt weliswaar 400 kilometer verder, maar dat is in één dag te doen.
Ik ben er 25 jaar geleden een keer geweest, en ik ben wel benieuwd of de Poolse hoofdstad dit keer een betere indruk op mij maakt dan bij de vorige gelegenheid. Want toen vond ik het vooral grijsgrauw en somber. Ik zag toen het een en ander aan openbare dronkenschap met bijbehorende agressie. En dat was niet prettig.
Dus ik hoef eigenlijk niet zo nodig. Dorine is echter nog nooit in de Poolse hoofdstad geweest, en wil het graag zien. Dat is op zich al argument genoeg om te gaan. En er is nog een dwingender reden. Angela had een heen-ticket van Amsterdam naar Vilnius. Haar terugreis gaat van Warschau naar Schiphol. Zo reist ze daadwerkelijk een stukje met ons mee.
De camping in Warschau is gecentreerd rond een boerderij van ruim honderd jaar oud
met een romantische tuin. Daarin is het goed fotograferen. We ontdekken het bruggetje van Monet
en een zonnebloemenveld.
maar ook op de camping zelf is het goed uit te houden. En we zien er prachtig avondrood.
De volgende dag hernieuw ik mijn kennismaking met Warschau. En ik moet zeggen: Wat een verademing vergeleken bij de vorige keer! Om te beginnen blijkt er 's zomers gratis elke zondag om 12 en om 4 uur een openlucht-concert in een groot park georganiseerd te worden.
Omdat Frederic Chopin zijn halve leven in Warschau heeft doorgebracht, worden er voor elke zondag wereldberoemde pianisten gecontracteerd die dan een recital van een uur met zijn romantische muziek geven. Op een prachtige vleugel, waarvan het geluid dus versterkt door het hele park wordt weergegeven.
Er komen duizenden mensen op af, of alleen om te luisteren of ook om daarbij te picknicken. Wat een happening!
Of ik er ook voor gevraagd ben? Natuurlijk! Alleen beheers ik maar één nummer van Chopin, en daar krijg ik geen uur mee vol. Dus ben ik er maar niet op in gegaan .....
Daarna gaan we nog even wat drinken in een romantisch theetuincafeetje, en de middag is weer helemaal goed.
Op de stadsplattegrond lijkt het oude centrum van Warschau niet zo ver weg van het park. Dus laten we de auto waar die staat, en gaan we lopen. De werkelijkheid blijkt hardnekkiger. Zeker 6 kilometer. Heen. En dus later ook weer terug. Plus nog wat geslenter in het stadsmidden zelf, en dan heb je op het einde van de dag zomaar 15 kilometer gelopen .....
Maar dan heb je ook wat. Het oude centrum ziet er fantastisch uit. Een streling voor de ogen. Mooie gebouwen
met uitermate aparte details.
En gezellig is het er zeker ook.
De grap is dat deze gebouwen helemaal niet zo oud zijn. Om precies te zijn zo'n zeventig jaar. Want op het eind van de Tweede Wereldoorlog zag het historische centrum er zo uit:
Oftewel zo plat als een dubbeltje. Er stond letterlijk geen één gebouw meer overeind.
Met behulp van verzamelde ansichtkaarten is alles van het oude centrum weer zo goed mogelijk in kaart gebracht. En met behulp van UNESCO's Werelderfgoed-programma is het hele gebeuren weer in zijn oorspronkelijke staat gereconstrueerd.
En het moet gezegd, je ziet het verschil niet. Bovendien gunt iedereen de inwoners van Warschau na het vreselijke oorlogsdebacle zijn "historische binnenstad". De tand des tijds zal ook vast nog wel zijn steentje bijdragen, en dan hebben we het nergens meer over. Warschau heeft een prachtig historisch centrum. Punt uit.
Wij hebben ook het oorlogsmuseum met een bezoek vereerd. Daarvan hier alleen een paar sfeerplaatjes.
Maar je leert er ook hoe gemeen mensen in oorlogstijd kunnen zijn. Toen bijvoorbeeld het Russische leger in 1944 onder de poltieke leiding van Stalin opstoomde richting Polen, kreeg het ondergrondse verzet het verzoek om bovengronds tegen de Duitsers te gaan vechten, zodat de Russen snellere vorderingen konden maken. En dat gebeurde ook. De Polen zijn dus bevrijd door de Polen en de Russen.
Als dank werd de leiding van het Poolse leger gevangen gezet en gefusilleerd door de Sovjetski's, en het Poolse leger door de Russen ontmanteld, zodat Polen ingelijfd kon worden door Rusland. Van je vrienden moet je het maar hebben .....
De volgende dag is Dorine jarig. Natuurlijk regelen we een ontbijtje in de oude stal van het restaurant van de camping. De bediening draagt ook haar steentje bij. Haar stoel is versierd, er worden kaarsen geplaatst en een paar kunstvuur-fakkeltjes ontstoken die je normaal alleen op bruidstaarten tegen komt.
En - hoewel onder protest - ontkomt ze er natuurlijk niet aan om de kadootjes te showen.
Namens Dorine moet ik iedereen die gereageerd heeft, hartelijk bedanken voor alle felicitaties. Deze ruime belangstelling heeft absoluut bijgedragen aan haar verjaardagsgevoel.
Dan wordt het middag en moeten we afscheid gaan nemen van Angela. We hebben vijf dagen genoten van haar aanwezigheid en haar meereizen. En ik bezef dat het nu weer een aantal maanden gaat duren voordat we weer verder kunnen met de muziek.
Jammer! Maar dat is nu eenmaal een van de prijskaartjes die betaald moeten worden als je kiest voor een reisjaar .....
En Dorine, alsnog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! ...... en de kanootjes stonden je goed!
Fijn Zef dat je je beeld van Warschau hebt kunnen bijstellen. Ik vond het er geweldig ieg. Benieuwd naar jullie volgende bestemming!
Ik vertel je de reden nog wel eens !!