Tandil: Een beetje van alles.

De avond voordat we uit Bahia Blanca vertrekken, maak ik nog even een paar foto’s uit de beide ramen van ons appartement. Prachtige kleuren in de lucht net na zonsondergang. Het voelt alsof de plaats zich nog even van haar mooiste kant wil laten zien voordat we vertrekken. Zodat het in onze herinnering blijft als een bijzondere stad …….

Na een zes uren durende bustocht komen we aan in Tandil. Ook hier weten we niet meer waarom we er zo nodig heen moeten. Dorine houdt een schrift bij met alle aanbevelingen die we onderweg in onze gesprekken met de mensen opdoen. In een van die quotes staat Tandil genoemd als een interessant stadje. Dat betekent dat een Argentijn ons heeft gemeld dat deze plaats hem wel beviel. Het waarom staat er niet bij. Dus daar moeten we zelf maar achter zien te komen.

Eerst ons maar even gaan settelen. We blijken dit keer een soort blokhutje te hebben gehuurd. Midden in het groen. Klein, maar uitermate gezellig. Eigenlijk wel héél klein. Maar daardoor ook héél gezellig. De “loftruimte” meet exact 10 vierkante meter. Zonder het keukengedeelte dan, want daar mag je nog wel 2 meter voor bijtellen. Ook de “badkamer” meet twee vierkante meters.

In de loft staat ook nog de trap naar boven. Onder de hanebalken is precies plaats voor een matras. En je kunt in het midden ook nog rechtop staan. Een bed past er niet, want dan kun je daar met goed fatsoen niet meer inkomen. En dat is toch wel redelijk relevant als je er in wilt slapen. Maar knus blijft het. 

Het huisje ligt op 150 meter van een meer. Google leert ons dat dit lokale meer hier dé bron van toeristisch vermaak is. Er is een stuwdam die een grote plas water heeft veroorzaakt. Daar wordt overdag op gesurfd en gekanood. En er spuit een fontein, als ware het een park.

Naast het meer achter de dam ligt trouwens ook een echt park. Met daarin allerlei fitness-toestellen van het buitensoort. Daar wordt laat in de middag  -  als de zon wat is gezakt, het is hier heet  -  druk gebruik van gemaakt. Tja, het kost niks, hè. Daar kan Basic Fit met zijn tarieven niet tegenop.

Het centrum van de stad is genoeglijk en vriendelijk. De kerk aan het centrale plein is van een buitenissig rond soort. Redelijk unieke vormgeving. Vast ontworpen door iemand die aan de Design Academy in Eindhoven heeft gestudeerd. Of althans de Argentijnse variant daarvan.

Ook het centrale plein zelf is uniek. Eigenlijk is ook dit een park, met een hele hoop bankjes waarop het goed toeven is. Dat doen we dan ook. Uiteindelijk hebben we geen haast, en 31 graden zijn we niet dagelijks gewend. Dus waken we voor oververhitting.

Verder is het stadje een verzameling van aspecten die we ook al in andere steden wat nadrukkelijker hebben gezien. Zo lijkt de kerk op die in Tucuman.

De kraampjes met hippyspullen kennen we van El Bolson.

Het streetart-huis van Valparaiso.

En de koffietent met taart en met een leuke vrouw aan mijn tafeltje van heel veel plaatsen.

En ook hier in het centrum van Tandil mogen wij ons in de etalages weer vergapen aan de grootste modefrats van de afgelopen jaren. Naast de pet achterstevoren op je hoofd, is een broek met gaten  -  waar je nog extra voor betaalt ook  -  wel het meest mallotige modeverschijnsel dat ik ooit heb meegemaakt. Wat mij betreft mag die onzin dan ook zo snel mogelijk overwaaien. 

Op straat valt ons ook op dat de politie er hier veel minder dreigend uitziet als op andere plekken van onze reis. Dat komt waarschijnlijk door de toegepaste kleur korenblauw. En ook de lichtblauw afgebiesde korte mouwen van de overhemden helpen daaraan mee.

De dienaren van Hermandad komen op mij daarmee bijna sprookjesachtig over. Zo van: En toen de Grote Boze Wolf moest worden gearresteerd, vroegen de agenten beleefd: Midas, als jij uitgepeuzeld bent, wil jij dan zo vriendelijk zijn om jouw pootjes even in onze handboeien te laten zakken?”

Moet je je voorstellen dat dergelijke types Willem Holleeder moeten gaan arresteren. Omdat hij twee targetmen heeft gecontracteerd om voor 70.000 euro zijn zus Astrid om te leggen. Bijvoorbeeld dan, hė? Want elk voorbeeld van mij berust op puur toeval. Ik zeg het er toch maar nadrukkelijk even bij. Mijn quote heeft geen enkele connectie met de objectieve realiteit. Ja, ik ben me een beetje gek zeg. Straks krijg ik Willem nog achter mijn broek aan. Vond die het geen leuk gebbetje. En komt die mij even opzoeken in Argentinië.

Kan niet, zeg je? Want hij zit in de petoet? Kom nou even, beste mensen! Astrid heeft met haar boek toch het zuiverste bewijs geleverd dat Willem een verknipte jeugd heeft gehad? Dus verminderd toerekeningsvatbaar moet worden geacht?  En hij heeft al zolang vast gezeten dat hij elke straf die hij nog opgelegd krijgt  -  verminderd met 33 procent vanwege goed gedrag  -  goed gedrag?  Nou ja, in de bajes netjes met twee woorden gesproken tegen de cipier. En 70.000 euro eh ..... -  al hoog en breed heeft uitgezeten.

Kortom, ik denk dat ik binnenkort maar uitwijk naar Uruquay. Staat Willem mooi op het verkeerde been als hij mij hier in Argentinië zoekt. Weet iemand trouwens of Argentinië een uitleveringsverdrag met Nederland heeft? Met Duitsland in ieder geval niet. In Uruguay voel ik me dan toch veiliger. Daar blaffen ze niet alleen. Want ik ken Uruguayanen die ook graag bijten.

Nee, die agenten  -  want daar hadden we het eigenlijk over, ook al wijk je uit, nooit de rode draad uit het oog verliezen  -   zien er bijna modieus uit. Ik zeg hier met opzet “bijna”. Want ik weet niet of het iemand opgevallen is, maar ze hebben geen gaten in hun broeken. En zelfs hun baretten staan niet achterstevoren. Zo straal je natuurlijk maar weinig gezag uit! Ach, ach, waar moet dat heen?

Wij kunnen dit in ieder geval niet langer aanzien. En vinden een restaurantje waar je buiten in de schaduw onder een grote boom kunt lunchen. Met lange tafels. Net als bij La Mama in Italië. Onder het genot van een “Tinto de Verano”. Dat zal de vinologen in mijn lezerskring wel pijn aan het hart doen, maar dat bestaat hier uit Rode Wijn met Sprite.

Ja, ik weet het, dat mag helemaal niet. Doodzonde. Dood zonde. Maar bij 31 graden is het toch errug lekker. Proost!