Op reis of niet op reis. That's the question.

17 december 2018 - Breda, Nederland

Vanaf zaterdag 15 december hebben we ons huis in Breda verhuurd tot eind 2019. De bedoeling is dat we de buitengrenzen van Europa gaan verkennen. Met als mogelijke  -  maar nog niet zekere  -  toevoeging een tussendoorse trip naar Vietnam en/of Brazilië. Maar om extra spannend te beginnen, is ons eerste reisdoel Venlo. Venlo??? Ja echt, Venlo!

Laat ik voor de mensen die niet helemaal op de hoogte zijn, de omstandigheden die ons naar Venlo leiden, even uit de doeken doen. Voordat wij in 2007 in Breda neerstreken, woonden wij in Venlo. In een prachtig en enorm groot herenhuishuis met zo'n 400 m2 woonoppervlak. Toen wij in Breda tegen onze huidige boerderij "De Blauwe Kei" aanliepen, waren wij meteen verkocht. Die hebben we aangeschaft in de veronderstelling dat we ons huis in Venlo zo kwijt zouden zijn.

De praktijk bleek weerbarstig. Natuurlijk is zo'n groot huis niet echt courant. Dus ging het niet meteen van de hand. En ja, toen stortte de economie in, en daarmee de huizenprijzen. Ons huis kwam onder water, en was daarmee onverkoopbaar. Door er huurders in te zetten, hielden wij ons hoofd boven water, in afwachting van betere tijden.

En die zijn nu aangebroken. De prijzen zijn weer wat gestegen, en de huurders hebben per 1 december de huur opgezegd. Maar wel bovendien een uitgewoond huis achtergelaten. Dat gaat ons een paar maandjes kosten om het verkoopgereed te krijgen. En omdat we er nu toch echt een keer vanaf willen, krijgt dat prioriteit en worden de eerste paar maanden van onze reis doorgebracht in Venlo.

Nu is Venlo bepaald geen vervelende plaats. Het heeft een historisch centrum, een prachtig gemeentehuis, en een groot aantal gezellige kroegen. Ons huis ligt aan de rand van het voetgangersgebied, dus lopen we zo het centrum in.

Ook hebben we er vanuit onze vorige woonperiode een redelijk aantal kennissen overgehouden. Gezellige mensen ook! Zo waren we vorige week al een dag in Venlo om wat van onze spulletjes over te brengen, en werd ik meteen omhelsd door Jacqueline, de postbode van onze wijk die me nog herkende van lang geleden. Nu gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat zij ook lid is van de Venlose schaakclub waar ik ook eh …..  Dus ja. Maar goed, het was toch weer een plezierig weerzien. Gezellige mensen dus. We kijken er naar uit.

De filosofisch getinte vraag die nu rijst, is: Wanneer start onze reis? Op het moment dat we de deur in Breda achter ons dicht trekken? Dat was afgelopen zaterdag 15 december. Maar dan zullen er mensen zijn die zeggen: "Tja, naar Venlo. Dat ligt nog in Nederland. Dus jullie reis start pas echt als je Nederland verlaat."

Zeker, zeg ik dan. Dat mag je vinden. We leven in een land waarin de vrije meningsuiting hoog in het vaandel staat. Maar ik kan iedereen verzekeren dat voor de meeste Randstedelingen een tocht naar Venlo als een reis naar het andere eind van de wereld wordt ervaren. Kortom, wij hebben besloten dat onze reis de afgelopen zaterdag is begonnen.

En dat heeft als consequentie dat nu ook mijn reisverslagen van start gaan. Een prima tijdsvulling voor de lange donkere nachten in Limburg. Het leuke is nu dus wel dat  -  hoewel we zelf vinden dat we inmiddels met de reis gestart zijn  -  wij toch de komende tijd nog links en rechts bij deze en gene zullen opduiken. Want ja, voor ons is Venlo dus ook weer niet zover weg van Brabant of de Randstad. En ons Bredase leven ligt ons toch nog steeds ook wel nauw aan het hart.

We verdwijnen dus eigenlijk pas langzamerhand naar de achtergrond. Zoals in het beroemde liedje: Old soldiers never die. They only fade away. En we eindigen graag met de slogan voor alle familieleden, goede kennissen, vrienden en vriendinnen:      We'll meet again! (Zie ook de video!)