De grotten en een stad van niks.

31 oktober 2016 - Las Grutas, Argentinië

De plaats Las Grutas heet natuurlijk niet voor niets zo. Daar moet een reden voor zijn. En een duidelijke ook, want anders noem je er geen hele plaats naar. Bij gebrek aan ander vertier gaan we dus op zoek naar de grotten van hier.

De plaatselijke VVV-man kan het ons uitleggen. Las Grutas ligt zo’n 15 meter boven de zeespiegel. Dat verschil wordt overbrugd door een verticale rotsige zandmuur. Van 15 meter hoog, dus. Waar de zee deze muur raakt, wordt het zand weggespoeld. En de rotsen over de tijd heen wat weggeschuurd. Dat is goed te zien als het eb is, want dan kun je er voorlangs lopen.

20161030_143617  Grutas.6  20161030_142320  Grutas.4

Vogels hebben hier ontdekt dat er in de muur eenvoudig holletjes te maken zijn die voor het bouwen van nesten handig uitkomen. De vogels kunnen er gemakkelijk heen vliegen. En ze zitten er vrijwel ongestoord, want er zijn maar weinig mensen die met een vertikale wand uit de voeten kunnen. En de echte bergbeklimmers die dat wel kunnen, zoeken wel een meer uitdagender berg op dan een wand van slechts 15 meter. Prima voor onze gevleugelde vrienden.

20161030_142208  Grutas.1  

Van alle vogels die hier kunnen nestelen, hebben de papagaaien de overhand gekregen. Die domineren de wand. Andere vogels zijn daarmee minder welkom. Waarschijnlijk is er een papagaaienvergadering gehouden, en heeft de witkuiflorre de meute gevraagd of ze meer of minder andere vogels willen. “Minder, minder” werd er geroepen. Daar ging de witkuiflorre dan voor zorgen. En dat is kennelijk aardig gelukt. Want andere vogels vliegen er wel rond, maar zitten niet in de holen.

20161030_143125  Grutas.2  20161030_142905  Grutas.3 20161030_142847  Grutas.5  20161030_143206  Grutas.7

De groep papagaaien is een grote kolonie. Ze maken veel lawaai. Een soort krijsgeluid. En ze vliegen rond in groepen van ongeveer 10 vogels. Ze zijn op het eerste gezicht geel-grijs gekleurd. Maar bij nadere bestudering blijken ze ook rood op de buik, groen op de zijkant en blauw op de staart te hebben. Een kameleonachtige melange.

Het loont de moeite om een tijdje hun gedrag te bestuderen. Ik kan daar een hele tijd mee zoet brengen. Net zoals thuis bij mijn kippen. Zet me op een stoel bij de ren, en je hebt zo een uur geen last meer van me. Van Lucia  -  de huidige huurster van de Blauwe Kei  -  heb ik trouwens begrepen dat er dit seizoen negen kuikens zijn bijgekomen. Als ik terugkom, ken ik vast mijn eigen kippenstapel niet meer ……. 

Ik zal onderhand eens een strategie voor geboortebeperking moeten gaan bepalen. Want de kippen neigen inmiddels naar overbevolking. En bovendien leggen 20 kippen ruimschoots meer eieren dan we op kunnen. Maar goed, dat zijn februariproblemen.

Terug naar de papagaaien. Op een gegeven moment raken we uitgekeken. En in Las Grutas zelf is voorlopig niets te beleven. Dat gaan wij in ieder geval niet meer meemaken. En de dag is pas half om. Wel heb ik weer een hond die de hele ochtend met me meeloopt. Hij wijkt niet van mijn zijde. Voor zakkenrollers hoeven we dus niet bang te zijn. 

20161031_104148  Straathond in LG

Gelukkig is er een uitwijkmogelijkheid. Die heet San Antonio del Oeste. Een redelijk grote plaats op 30 minuten afstand met de bus. Dat moet het voor vanmiddag dan maar gaan worden. We hebben niet uitgezocht wat daar te doen is. Maar dat kan nooit minder zijn dan in Las Grutas. 

Dat klopt. San Antonio del Oeste blijkt niet minder. Maar meer is het ook niet. Hoewel er toch heel wat mensen wonen, zijn de wegen tot een paar blokken van het centrale plein onverhard.

Het heeft een kerk. Mager, maar toch ….. 

20161031_121450  Kerk SA

Er is een bakkerij.

20161031_140312  Bakkerij San Antonio  

En er is een bejaardentehuis. 

20161031_135906  Bejaardentehuis SA

Wij komen er om ongeveer half een aan. Wat er is, is nog een half uurtje open. Om één uur sluit alles. Tot vijf uur. Tussendoor is het tijd voor lunchen en de siësta. Wij blijven maar moeite houden met het fenomeen dat hier alles de hele middag dicht is. Iedereen opent dan zijn luiken weer van vijf tot half negen. Tja ……. Het is natuurlijk ook een optie. Als je het zo gewend bent …….

Eerlijk gezegd vervelen we ons hier al gauw een beetje met die dichte winkels. De oplossing kan natuurlijk zijn dat we nu uitgebreid warm gaan eten, zodat we vanavond met een broodje of een soepje kunnen volstaan. Dus gaan we op zoek naar horeca.

Dat valt behoorlijk tegen. We vinden niets  -  zelfs niet op het centrale plein  -  dat in de verste verte op een koffie- of eettentje lijkt. Uiteindelijk ontdekken we in een zijstraatje een restaurant. Er zijn drie keuzes:  Grote Hamburger, Reuze hotdog en Pizza. Mayonaise en ketchup onbeperkt inclusief. En gratis erbij een halve liter frisdrank naar keuze. Sprite, Sinas of Cola. Alle limonade staat hier bol van de suiker. 

Dit soort eetgelegenheden maken hier de meerderheid uit. We kijken elkaar eens aan. Dit gaat het voor ons niet worden. Verder kijken. In weer een andere zijstraat ontdekken we een Bar. Confesiones. Bekentenissen. Zal wel de Argentijnse variant van het Praethuis zijn. 

Als we naar binnen kijken, zien we in ieder geval een koffiemachine. En een vitrine met verschillende soorten taart ……. zucht …….. nou vooruit maar weer. Niet dat dat nou allemaal zo gezond is, maar een knorrende maag is ook niks.

We gaan naar binnen en vragen aan de bardame wat voor taart ze heeft. Verrassend! Ze heeft appeltaart, en die andere is eh …….. appeltaart. Okay. Wij willen graag twee koffie met melk. En heeft u toevallig ook appeltaart? Ja, dat heeft ze! Nou, dat dan ook maar.

20161031_125438  Bardame met appeltaart

En zo komen we de middag een stukje door. Maar vrij snel daarna nemen we toch de bus naar huis maar weer. Zo'n stad als dit word je nou ook niet echt vrolijk van. 

De bus rijdt trouwens een stukje om, zodat hij ook bij het station langs gaat. Alleen, dat is al jaren gesloten. Er rijden ook geen treinen meer. Eigenlijk in heel Argentinië niet. Alleen in de buurt van Buenos Aires schijnt nog iets op rails te lopen.

Er was de afgelopen politieke periode geen geld meer beschikbaar voor onderhoud aan de spoorwegen, laat staan vernieuwing of investering. En dan houdt geen trein het lang meer vol.

20161031_135613  Station SA  

Bij de halte voor het station staat dan ook niemand. Waarschijnlijk al jaren niet. Maar men is er nog niet aan toegekomen om de busroute te verleggen. Dus blijft de bus rijden zoals hij al jaren rijdt.

Thuis gekomen gaan we ons met iets positievers bezig houden: de nabije toekomst. Kamers boeken. Busplaatsen reserveren. Dat soort dingen. Dat voelt constructiever dan te blijven rondhangen in dit soort plaatsen. Tenslotte is onze volgende stop  -  morgen  -  Bahia Blanca. Ook wel genoemd “het kleine Buenos Aires”. Dat belooft in ieder geval weer een wat interessanter vooruitzicht!

Foto’s

4 Reacties

  1. Lucia:
    1 november 2016
    Haha na de papegaaienvergadering met conclusie "minder minder" moest ik zo lachen dat het moeilijk was mijn aandacht erbij te houden :-)
    Veel plezier in de volgende plaats! Mini versies van grote steden zijn vaak leuker!
  2. Marlies:
    2 november 2016
    Misschien leuk om iets te vertellen over die foto van het stationnetje in San Antonio de Oeste (waar inderdaad echt niets te doen is! )Het is het station die 2x per week wordt aangedaan door de "tren Patagonico" die van Viedma naar Bariloche gaat op vrijdag en op maandag van Bariloche naar Viedma. Een echt "wild west"avonturen treintje met ouderwetse slaapcoupés en een restauratie wagon met losse houten stoelen. Ik heb deze toch 2 jaar geleden op een vrijdag de 13e gedaan en inderdaad daar uren stilgestaan in de middle of nowhere! Maar ik had het niet willen missen. Tip voor jullie, het weekend van 12-13 november is er de dia de la Tradicion in San Antonio de Areco. Wel druk de laatste jaren maar je krijgt een fantastische impressie van het gaucho leven. De optocht op zondag, waarbij duizenden gaucho's en hun vrouwen en kinderen meedoen is fantastisch! Ik heb al veel van Argentinië gezien en ben er al heel vaak geweest, maar dit zijn toch wel mijn hoogtepuntjes!
  3. Zef:
    2 november 2016
    Dank voor de tip, Gallina. Gaan we proberen te bezoeken.
  4. Marja:
    8 november 2016
    Er is wel een hele leuke trein van BA naar Tigre moeten jullie zeker doen als je weer in de buurt van BA bent ......