Baños del Inca en het Erotisch museum

Op een paar kilometer afstand van Cajamarca ligt het plaatsje Baños del Inca. Het is bekend om zijn geneeskrachtige bronnen waar het water met 72 graden naar boven komt. Als het in aparte bassins voldoende is afgekoeld, kan er in gebaad worden. Nu, en vroeger ook.

Zijn naam dankt Baños del Inca aan het feit dat de grote voorganger van de Inca's, Atahualpa, net in een van die geneeskrachtige baden lag toen de Spanjaarden daar aankwamen en hun opwachting bij hem wilden maken. Atahualpa had echter geen zin om zijn gebadder te onderbreken en liet doorgeven dat hij de volgende morgen wel bij hen langs zou komen. Dat was het begin van kwaad bloed. Uiteindelijk is hij door Francisco Pizarro gevangen genomen.

Omdat de Spanjaarden op goud uit waren, beloofde Atahualpa hen een kamer vol goud en twee kamers vol zilver als ze hem vrij zouden laten. Deal. En hij hield woord. Hij liet drie kamers vullen door zijn mensen, en overhandigde dat aan Francisco.  Die liet het allemaal omsmelten tot baren goud en zilver. Tegenwoordig zou dit een waarde hebben gehad van 130 miljoen euro. Was het niet omgesmolten maar in oorspronkelijke staat, dan was het een veelvoud daarvan. 

Maar Pizarro  vond het vervolgens toch niet zo''n goed idee om Atahualpa vrij te laten, omdat hij bang was dat die zijn volgelingen zou gaan mobiliseren tegen de Spanjaarden. En heeft hij hem daarom maar laten wurgen.

Vandaag de dag is het nog steeds een soort bedevaartsoord vanwege de Atahualpa story maar tegeljk ook een plaats waar mensen komen om te genezen van allerlei kwalen. Wij zijn er ook maar even gaan kijken. 

Ter plaatse kwamen we in gesprek met een Peruaans vrouwtje dat met een sikkel het gras aan het maaien was. We vroegen haar of ze hier een baan als tuinvrouw had. Nou, ze kreeg er niet voor betaald, maar ze maaide wel het altijd het gras omdat ze dat dan mocht houden. En ze had kippen die dat gras graag aten. Dan hadden die in ieder geval wat te eten. En wat doe je dan?

Van onze grote vriend Atahualpa was echter in het hele stadje geen spoor te bekennen. Daarentegen was er wel een erotisch museum. Dat wil zeggen een museum met een grote verzameling urnen met erotische afbeeldingen.

Mij ontging de combinatie van geen Atahualpa museum, en wel die verzameling erotiek, tenzij onze Incaleider een uitermate potente man was geweest die er eigenhandig voor zou hebben gezorgd dat zijn hele stam uit kleine Atahualpaatjes bestond. Maar ja, dat vertelt de overlevering niet.

Het schijnt dat de urnen gebruikt werden bij de verering van de Goden. Kennelijk dachten de Inca's dat de Goden er ook een soort seksleven op nahielden. ik heb daar zo mijn twijfels over. We zullen dat echter nooit weten. Goden skypen niet.